Planten zaaien voor het voedselbos

Mar 17, 2016

Laat mij de nieuwe planten voor het voedselbos en de waterpartijen aan je voorstellen!

Ik ben druk bezig met zaaien van allerlei planten. De moestuinkring is er ook heel druk mee, maar zij zaaien heel andere planten. De soorten die ik zaai zijn meerjarigen voor de kruidlaag van het voedselbos en ook alvast een paar voor de vijver en watergeulen (ik specialiseer me vooral in meerjarigen). Daar zitten veel bijzondere, bekendere en onbekende(re) soorten bij. Velen ervan zijn wilde planten in Nederland. Laat ik dus eens vertellen met welke planten ik tot nu toe bezig ben. Waarbij ik zelf geen foto van heb staat een afbeelding van de leverancier van de zaden.

Dropplant (Agastache foeniculum)

Dropplant (Agastache foeniculum)

Een redelijk winterharde plant met heerlijke, naar drop/anijs geurende en smakende bladeren uit de lipbloemenfamilie. Hij bloeit lang met blauwpaarse bloeiaren, waarop heel veel insecten afkomen. Als ze zijn uitgebloeid dan blijven de aren de hele winter voor een mooi silhouet zorgen en de zaden vormen een voedselbron voor dieren.

Brave hendrik (Chenopodium bonus henricus)

Brave hendrik (Chenopodium bonus henricus)

Één van mijn favoriete groenten! De jonge zachte bladeren zijn goed van smaak en lekker als sla of als spinazie te gebruiken, de bloeistelen kun je kort bakken en dan als asperges eten. De bladeren moeten van tevoren wel goed gewassen worden, want ze hebben een korrelig laagje over de onderkant. Brave hendrik doet het goed op voedselrijke grond, meestal in de zon of halfschaduw, maar ook met meer schaduw heb ik goede ervaringen. Voor mijn eigen blog schreef ik voor de categorie ‘Bijzondere eetbare planten’ al eens uitgebreid over deze plant (en over enkele van onderstaande planten ook). Zaden heb ik gekocht bij Hortus Alkmaar.

Wilde cichorei (Cichorium intybus)

Wilde cichorei (Cichorium intybus)

Deze wilde plant groeit met een diepe penwortel op wat meer zonnige plekken, het liefste langs water (vochtig) maar ook wel in wat drogere grond. Hij heeft lange stelen, waarop meerdere diep blauwe bloemen bloeien, die vanaf juli tot in het najaar te zien zijn. De wortel wordt gebruikt als koffievervanger en ook de bladeren zijn eetbaar, hoewel ze een sterke smaak hebben.
Bron afbeelding: Cruydt-Hoeck.

Mitsuba (Criptotaenia japonica)

Mitsuba (Criptotaenia japonica)

Mitsuba is een familielid van peterselie (oftewel een schermbloemige). Hij wordt ook wel Japanse peterselie genoemd en dat is niet zo vreemd, want de bladeren smaken ernaar. Maar deze plant is meerjarig en doet het ook goed in de schaduw. Zaden heb ik gekocht bij Vreeken.

Kluwenklokje (Campanula glomerata)

Kluwenklokje (Campanula glomerata)

Één van de mooiste klokjes-soorten als je het mij vraagt en bovendien is het een wilde plant (dat scoort bij mij altijd extra punten). Het is geen bodembedekkende soort, zoals veel campanula-soorten in de tuin zijn, maar een kruidachtige die trossen van klokjesbloemen op een steel draagt. Hij groeit op zonnige tot licht beschaduwde plaatsen op liefst vochtige grond. De bloemen zijn eetbaar, evenals de bladeren.

Harig wilgenroosje (Chamerion angustifolium)

Harig wilgenroosje (Chamerion angustifolium)

Weliswaar een beetje woekerend (via wortels en de pluizige zaden), maar niet een plant waarvoor we bang hoeven zijn met zo’n grote tuin als die van PermacultuurCentrum Haarlem. Hij is erg mooi met zijn paarsroze bloemen, die eetbaar zijn, net als de bladeren en jonge scheuten. Een goede plant dus voor de oevers van de watertjes.

Juffertje-in-‘t-groen (Nigella damascena)

Juffertje-in-‘t-groen (Nigella damascena)

Deze eenjarige komt ieder jaar weer uit zichzelf terug in mijn eigen tuin (een voedselstruweel). Het is een hele aparte plant, als hij bloeit al, maar nog meer als de grote, bolle zaadhoofden zichtbaar zijn. De zaden zijn eetbaar. Ik zaai ‘Albion Black Pod’.
Bron afbeelding: Cruydt-Hoeck

Rankspinazie (Hablitzia tamnoides)

Rankspinazie (Hablitzia tamnoides)

Rankspinazie is een zeer winterharde, meerjarige klimmende groente, die ieder jaar rond de winter afsterft en het volgende jaar weer vanuit de wortels omhoog kruipt (tot meer dan 3 meter). Hij doet het zelfs goed in de schaduw, maar in de zon komt hij in het voorjaar eerder op, waardoor je eerder kunt genieten van de verse bladeren. Die zijn zacht van smaak en goed voor in de salade of als spinazie te gebruiken. Meer informatie beschreef ik al hier. Zaden heb ik gekocht bij All Seeds Europe.

Wateraardbei (Comarum palustre)

Wateraardbei (Comarum palustre)

Een hele bijzondere en redelijk onbekende, inheemse plant voor in het water en langs het water. De naam wateraardbei slaat op de hartjes van de bloemen, die lijken op aardbeien. Maar wat eetbaar is aan deze plant, zijn de bladeren, die goed zijn om thee van te zetten. Ik zoek al langer een goede reden om deze te zaaien en nu heb ik die 😉
Bron afbeelding: Cruydt-Hoeck.

Aardpeer (Helianthus tuberosus)

Aardpeer (Helianthus tuberosus)

Technisch gezien heb ik deze niet gezaaid, maar een paar knollen uit mijn eigen tuin alvast in een plantenbak in de kas gezet. De aardpeer is een familielid van de zonnebloem, maar dan meerjarig en met eetbare knollen. Het is een kruidachtige plant die tot 3 meter hoog kan worden in één seizoen, voordat hij weer tot op de grond toe afsterft. Als al het bovengrondse dan is afgestorven, dan kunnen de knollen geoogst worden. Ze zijn rauw en gekookt te eten en smaken naar artisjok. Het is geen kieskeurige plant, maar wel een die flink kan woekeren en een heel dicht tapijt vormt van knollen. Daarom moeten we goed nadenken waar hij zou kunnen staan (als afscheiding ergens, misschien?).

Dat waren ze voor nu, maar er zullen er vast nog veel meer bij komen…