De kruidencirkel

Het eerste tuinonderdeel is af! Nou ja, af… De kruidenspiraal staat, zelfs mét al wat planten erin, de rest van de beplanting komt in het voorjaar.

We hebben er hard aan gewerkt samen met de vrijwilligers en de mensen van de cursus. De kruidenspiraal is een Permacultuur-classic, een mooie manier om veel kruiden (of aardbeien) kwijt te kunnen op een klein stukje. Onze kruidenspiraal is wel wat groter uitgevallen, maar dat geeft weer plaats aan meer (grote) kruiden.

Op de tekening hiernaast zie je het ontwerp van een kruidenspiraal. Het idee is dat de randen van de spiraal de vorm hebben van een slakkenhuis en geleidelijk oplopen. Het voordeel hiervan is, zoals ik al zei, dat er veel kruiden op een relatief klein stukje kunnen groeien. Door het hoogteverschil zitten ze minder in elkaars ruimte boven- en ondergronds dan als ze direct op dezelfde hoogte naast elkaar zouden staan. Maar er is nóg een voordeel: bovenin droogt de aarde sneller uit en onderin blijft het vochtiger. Daardoor kunnen droogte-minnende planten, zoals rozemarijn, oregano, kerrieplant en tijm bovenin groeien en planten met een grotere vochtbehoefte (bijvoorbeeld dropplant, peterselie en munt) meer naar onderen kunnen staan naar gelang hun eisen. Planten met meer schaduwbehoefte staan bovendien meer aan de noordkant, waar de schaduw van de andere planten op valt wanneer ze groter zijn. Hieronder staat een voorbeeld van een beplante kruidenspiraal.

Onze kruidenspiraal is groter geworden, zodat deze mooier past in de omgeving. In de buitenste ring zal nog iets van een pad komen en wellicht in de bedden nog iets van een tegeltje zodat erin geklommen kan worden, want bij het beplanten was het wel duidelijk dat je anders niet overal bij kunt omdat hij zo groot is. Maar wel heel leuk: we kunnen er echt heel veel soorten kruiden in kwijt, dus ook eens iets anders dan het ‘geijkte’. Er is nog een afwijking aan deze kruidenspiraal ten opzichte van andere spiralen en dat is dat hij juist op de zuidzijde deels in de schaduw van bomen staat. De meest zonnige kanten zijn nu dus oost en west.

De kruidenspiraal is gemaakt van oude tegels en bakstenen met houtstronken en bamboestokjes ertussen voor extra ruimte voor insecten. We hebben hem gevuld met een mengsel van fijne compost gemengd met aarde uit de tuin en takkenafval, zodat water bij hevige regen goed kan worden afgevoerd en om het organisch gehalte te verhogen. Er zit ook een beetje karton in, want een deel van de gebruikte aarde bevatte de resten van riet (dus hopelijk schiet dat straks niet meer omhoog).

De beplanting die er nu vast staat, is van boven naar beneden: marjolein, aan de westkant vervolgens afrikaantje (misschien zaait hij zich uit of doet het nog wat, geen idee maar het ziet er leuk uit), dan aan de noordkant munt en tijdelijk even lavas (die staat straks beter onderin, maar gezien daar ruimte is voor grotere planten en het een diep wortelend schaduwkruid is kan hij daar beter later geplant worden). Daarna komen aardbeien en citroenmelisse (oost), vooraan (zuid) bieslook en peterselie, dan weer aardbeien en citroenmelisse aan de westkant en bieslook op noord/west. In het breedste deel, dat op het bodemniveau ligt, staan nog twee kleine splijtkolen, die we in de tussentijd niet over het hoofd moeten zijn als we nieuwe planten toevoegen.

Het was een heel karwij en gelukkig deden we het met een flinke groep: de cursisten van de Permacultuurcursus, vrijwilligers en wij van het kernteam hebben er hard aan gewerkt. En ik kan in ieder geval niet wachten om te zien hoe het straks gaat worden!