Voedselbos aanleg (deel 1): Fotoverslag road trip langs kwekers

apr 4, 2016

Afgelopen vrijdag gingen we de bomen en een deel van de struiken en klimmers voor het voedselbos ophalen. Het was een echte road trip, waarbij we de hele dag onderweg waren om een rondje van Noord-Holland naar Drenthe, Friesland en dan via de Afsluitdijk terug naar Haarlem. Met een hele berg aan plantgoed achterin. Dit is het fotoverslag.

Jelle Fekkes en ik (Iris Veltman) waren ’s ochtends al vroeg in de weer, maar door wat vertraging vertrokken we pas rond 10:00 uur. Het busje was van Jelle en voor vertrek hebben we hem zo leeg mogelijk gemaakt en het meubilair plat gelegd zodat de planten er goed in zouden passen. Het was al zonnig toen we vertrokken en heerlijk warm, zodat we het grootste deel van de dag zonder jas konden lopen. De tocht ging eerst naar kwekerij Arborealis in Wilhelminaoord, gelegen in Drenthe. Het rijden met het busje was grappig: als er een heuvel kwam, hoe weinig schuin oplopend ook (ik zweer dat ik er bij een van overtuigd was dat het gewoon vlak was!), dan kreeg het busje moeite en viel zo terug naar 60 of 50 km per uur – op de snelweg, dus. Op een gegeven moment haalde Jelle een vrachtwagen in en juist toen we halverwege waren kwam er een hele vlakke heuvel. Dat in combinatie met de wind die het busje ineens ving remde ons af en plotseling ging de vrachtwagen harder. Achter ons vormde zich al een rij, terwijl Jelle het busje nog probeerde op te trekken. Na enkele minuten gaf hij het op en zijn we maar weer achter de vrachtwagen gaan rijden. Ach, goed voor het benzineverbruik, toch?

Kwekerij Arborealis

Bij kwekerij Arborealis haalden we veruit het meeste plantgoed, dankzij hun mooie assortiment aan voedselbos-planten (Voedselbos Arborealis). Ik heb er zelf ook nog wat planten gescoord, van een eenstijlige meidoorn tot crosne tot appelbes.

Het verkoop-deel, waar sierplanten staan en een afzonderlijk deel voor voedselbos-planten

De planten waren van tevoren besteld en stonden al netjes klaar.

De bestelling werd keurig gecontroleerd en toen er enkele dingen niet bleken te kloppen is dat ter plekke verholpen. Zou het gaan passen?

Nou, het bleek nog spannend of het ging passen.

Door alles heel voorzichtig op elkaar te stapelen (je kijkt hier tegen ten minste 3 lagen aan), met de zakken aan wortelgoed als dempers tussen de potten onderop en de potten die je hier erop ziet liggen, kregen we toch heel veel erin.

Dit deel koste ons erg veel tijd. Er moest nog ruimte overblijven voor bomen…

Goed, één kweker gehad, op naar de volgende. En opnieuw rijst de vraag: zou het gaan passen, allemaal?

Kwekerij De Vrolijke Noot

De volgende stop was kwekerij De Vrolijke Noot, een bio-dynamische kwekerij in Wapserveen (Drenthe). Hier kwamen we voor meerdere fruitstruiken en we moesten nog overwegen of we een mooie, grote nashi peer mee zouden nemen, die net buiten het budget viel. Hij was wel erg mooi en zou een goede blikvanger zijn in de tuin, dus we zijn hebberig geweest en hebben hem meegenomen. Ik zelf was erg gecharmeerd van deze kwekerij, die heel prettig aanvoelde, allerlei voorbeeldtuintjes had en meerdere vijvers om het teveel aan water waarmee het terrein oorspronkelijk kampte op te lossen.

Het plantgoed stond hier.

Mooie, vogelrijke afscheidingen waar ongetwijfeld nog véél meer dieren van genieten.

En zelfs een pony heeft hier een plekje.

Op naar de derde kweker met een bos takken in de nek.

Kwekerij Auke Kleefstra

Als derde kweker bezochten we de biologische Kwekerij Auke Kleefstra te Sumar (Friesland). Hier haalden we meerdere bessensoorten, cultivars die ze bij de andere kwekers niet hadden zodat het geen klonen van elkaar zouden zijn.

Het plantgoed aan struiken.

Boompjes

Verderop zijn ze bezig allerlei soorten kiwibessen uit te proberen. Dingen als bloeitijd, vruchtopbrengst, smaak en groeikracht testen ze hier uit en daar specialiseren ze zich nu in.

En nu ook de rest van de haul in het busje gekregen. Verbazend, maar het is gelukt.

En dus, met de planten in de nek, reden we via de afsluitdijk terug naar PermacultuurCentrum Haarlem. Er gebeurde wel iets geks met de navigatie, want die van Jelle gaf aan dat we nog 3 uur en 10 minuten (!) moesten rijden, terwijl die van mij 1:45 minuten zei. Gelukkig had uiteindelijk mijn navigatie gelijk, want we waren al laat genoeg. Om 19:20 uur kwamen we aan op de tuin en daar was Karin gelukkig nog. Die had ook nog iets lekkers te eten meegenomen, wat voor ons heel welkom was! Met zijn drieën (en later met mijn man erbij) hebben we de planten voorzichtig uit het busje gehaald en op de tuin neergezet. Een hele vermoeiende, lange dag dus, maar we hebben het wel gezellig gehad en het heeft ons hele mooie planten opgeleverd!